Dış Kaynaklı Proje Süreçleri Yönetim Sistemi
Kahraman H. (Yürütücü), Taşcı S., Sürme Y.
Tip 2 Diyabetes Mellitus (DM)’un dünya çapında prevelansı hızla artmakta ve yetişkin nüfusu oldukça etkilemektedir. Uluslararası Diyabet Federasyonu (International Diabetes Federation-IDF) verileri, 2021 yılında yaklaşık 537 milyon yetişkin bireyin diyabetle yaşadığını göstermektedir. IDF verilerine göre diyabetli toplam kişi sayısının 2030 yılında 643 milyona 2040 yılında ise 783 milyona ulaşacağı öngörülmektedir. Ayrıca DM sağlık harcamalarına yaklaşık 966 milyar dolar yükü getirmiş olup bu harcama sağlık harcamalarının %9’unu kapsamaktadır. Diyabet tanılı bireylerin sayısındaki artış diyabete ilişkin komplikasyonları da beraberinde getirmektedir. Diyabetle ilişkili ayak komplikasyonları en sık görülen morbidite nedeni olup diyabetli bireylerde ayak ülseri gelişme riski %25 civarındadır. Diyabetik ayak; ülserasyon, enfeksiyon ve ampütasyon olmak üzere potansiyel patolojik riskler taşımaktadır. Diyabetik ayak ülseri (DAÜ), bireylerin sosyal yaşamını, genel sağlığını, hastanede kalış süresini ve sağlık harcamalarını etkileyen önemli bir komplikasyondur. Diyabetik ayak ülserinin önleme/tedavisi için motivasyon ve uyumun sağlanmasında kuram çerçevesinde ilerlemek sistematik bir yol izlenmesi açısından iyi bir seçenektir. Kuram çerçevesinde sağlanan eğitim hastanın duruma uyumunu sağlayarak olumlu sonuçlar elde edilmesine katkı sağlamaktadır. Bu bağlamda H.E. Peplau tarafından geliştirilmiş olan Kişilerarası İlişkiler Kuramı androgojik yaklaşım ile örtüşmesi nedeniyle yetişkin hasta eğitiminde yararlanılabilecek önemli seçeneklerden biridir. Kişilerarası İlişkiler Kuramı, bireyin gereksinimini fark ederek karşılamak üzere hasta-hemşire arasındaki ilişki süreci olarak tanımlanmaktadır. Bu kuramın sağladığı androgojik yaklaşımla örtüşme, bireyin ihtiyacının temel alınması, etkili iletişim, planlı ve sistematik ilerlemeden yararlanılarak diyabetik hastalara verilen ayak bakımı eğitiminin ayak bakım davranışı ve diyabetik ayak öz- etkililiğine olan etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın amacı, Kişilerarası İlişkiler Kuramı’na göre verilen ayak bakım eğitiminin ayak bakım davranışı ve diyabetik ayak öz- etkililiği üzerine etkisini belirlemektir. Araştırma, randomize kontrollü tek kör çalışma deseninde yapılacaktır.Araştırmanın 01.11.2024-01.11.2025 tarihleri arasında bir Üniversitenin Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi (SUAM)’da yürütülmesi planlanmaktadır. Araştırmanın evrenini SUAM’da yatarak tedavi gören ve Tip 2 Diyabet tanısı alan bireyler oluşturacaktır.
The worldwide prevalence of Type 2 Diabetes Mellitus (DM) is increasing rapidly and affects the adult population. International Diabetes Federation (IDF) data show that approximately 537 million adults were living with diabetes in 2021. According to IDF data, the total number of people with diabetes is projected to reach 643 million in 2030 and 783 million in 2040. In addition, DM has brought a burden of approximately 966 billion dollars to health expenditures and this expenditure covers 9% of health expenditures. The increase in the number of individuals diagnosed with diabetes brings along complications related to diabetes. Diabetes-related foot complications are the most common cause of morbidity and the risk of developing foot ulcers in individuals with diabetes is around 25%. Diabetic foot carries potential pathological risks including ulceration, infection and amputation. Diabetic foot ulcer (DFU) is an important complication that affects individuals' social life, general health, length of hospital stay and health expenditures. For the prevention/treatment of diabetic foot ulcers, proceeding within the framework of the theory is a good option in terms of following a systematic way to ensure motivation and compliance. The education provided within the framework of the theory contributes to achieving positive results by ensuring the patient's adaptation to the situation. In this context, the Interpersonal Relationships Theory developed by H.E. Peplau is one of the important options that can be used in adult patient education due to its overlap with the androgogical approach. Interpersonal Relationship Theory is defined as the relationship process between the patient and the nurse in order to recognise and meet the needs of the individual. It was aimed to examine the effect of foot care training given to diabetic patients on foot care behaviour and diabetic foot self-efficacy by using the overlap with the androgogical approach provided by this theory, taking the individual's needs as the basis, effective communication, planned and systematic progress. The aim of the study was to determine the effect of foot care education given according to the Interpersonal Relationship Theory on foot care behaviour and diabetic foot self-efficacy. The research will be conducted in a randomised controlled single-blind study design. The research is planned to be conducted between 01.11.2024-01.11.2025 at a University's Health Application and Research Centre (SUAM). The population of the study will consist of individuals receiving inpatient treatment at SUAM and diagnosed with Type 2 Diabetes.